Wycieczka do Oświęcimia
- Szczegóły
- Opublikowano: piątek, 23, październik 2015 09:37
- Izabela Leśniewska
- Odsłony: 2307
19 października 2015r. gimnazjaliści z klas trzecich zwiedzali Muzeum Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu, Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II oraz Bazylikę Miłosierdzia Bożego w Krakowie – Łagiewnikach. Opiekunami grupy byli Izabela Leśniewska, Ewa Putowska oraz Stanisław Roś. Gdy dotarliśmy do Oświęcimia zwiedziliśmy KL Auschwitz I- obóz koncentracyjny i Auschwitz- Birkenau II – obóz masowej zagłady, gdzie zginęło około miliona więźniów przywożonych z całej Europy.
Zwiedzanie zaczęliśmy, jak wszyscy, od bramy z napisem „ ARBEIT MACHT FREI”, co oznaczało „Praca czyni wolnym”. Następnie przeszliśmy do bloków obozowych. Zobaczyliśmy sale poświęcone dzieciom - więźniom obozu. W każdym z budynków znajdowały się liczne fotografie, przedstawiały one ludzi w różnym wieku i w różnej sytuacji. Oprócz fotografii były tam również różnego rodzaju dokumenty oraz przedmioty codziennego użytku. Były to m.in. sterty butów, okularów, toreb podróżniczych, garnków, szczoteczek, protez itp. Zobaczyliśmy również dziedziniec bloku 11, na którym stosowano tzw. karę słupkową. Na parterze bloku mieściły się cele, w których więźniowie czekali na rozstrzelanie pod Ścianą Śmierci. Będąc pod Ścianą Śmierci, gdzie dokonywano egzekucji więźniów - minutą ciszy, w skupieniu oddaliśmy hołd zamordowanym. Widzieliśmy celę, w której umarł św. Maksymilian Maria Kolbe. Największe wrażenie wywarł na nas pobyt w pomieszczeniu gdzie znajdowało się krematorium i komora gazowa. Przewodnicy opowiedzieli nam co się działo z więźniami po przyjeździe od obozu, jak wyglądała selekcja oraz życie obozowe.
Następnie zwiedzaliśmy drugą część obozu Auschwitz –Birkenau II, który był obozem masowej zagłady. Obóz ten jest oddalony od Auschwitz I o 3 km. Wejście do obozu stanowiła ogromna brama wjazdowa, przez którą kiedyś przejeżdżały pociągi przywożące więźniów z całej Europy. Na terenie tego obozu mieliśmy możliwość zobaczyć pozostałości po barakach mieszkalnych i ruiny krematorium. Znajduje się tam ponad 300 baraków i tory, po których przewożono więźniów pociągami. Poznaliśmy także warunki w jakich musieli żyć więźniowie, kiedy weszliśmy do środka, było tam tak samo zimno jak na zewnątrz. Przebywający tam więźniowie byli narażeni na zimno, choroby, głód i brzydki zapach dobiegający z "ubikacji", oraz niewygodę (w jednym baraku przebywało około 400 więźniów)
Po zwiedzaniu obozu Birkenau mieliśmy także możliwość obejrzenia filmu dokumentalnego wykonanego przez żołnierzy Armii Czerwonej zaraz po wyzwoleniu obozu.
Następnie udaliśmy się do Wadowic, rodzinnego miasta św. Jana Pawła II. Tam zobaczyliśmy wnętrze Bazyliki Ofiarowania NMP gdzie został ochrzczony nasz papież. Zwiedzaliśmy również Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II, w którym Karol Wojtyła przyszedł na świat, spędził dzieciństwo i młodość aż do zdania matury w 1938r. Zgromadzone tutaj osobiste pamiątki, fotografie, dokumenty np. świadectwa szkolne pozwoliły nam lepiej poznać Ojca św. jako człowieka, Jego młodzieńcze zainteresowania oraz uzmysłowić jak wielkie znaczenie w kształtowaniu Jego osobowości odgrywała religia i nauka. Spacerując po wadowickim rynku nie mogliśmy nie skosztować "papieskich kremówek". Zastanawialiśmy się czy smakują tak samo jak te, o których wspominał Ojciec Św. w czasie pamiętnego spotkania z wiernymi w 1999r.
Kolejnym punktem wycieczki była Bazylika Miłosierdzia Bożego konsekrowana w czasie pielgrzymki przez Ojca Świętego w Krakowie – Łagiewnikach. Ta wielka, nowoczesna budowla pod względem architektonicznym bardzo różni się od tradycyjnych budowli sakralnych. Centralnym punktem przykuwającym uwagę wiernych w jasnym, rozległym i przeszklonym wnętrzu jest ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego i tabernakulum w kształcie globu ziemskiego. Mogliśmy zobaczyć również zabudowania klasztorne, gdzie żyła i zmarła św. Faustyna. W godzinach wieczornych powróciliśmy do Wodzisławia.
Wyjazd ten dla każdego, był niesamowitym przeżyciem, które z pewnością pozostanie w pamięci na zawsze... Była to niecodzienna lekcja historii.
